Een hedendaagse zoektocht naar de essentie
De expo Jef Verheyen. Venster op het oneindige is meer dan enkel werk van de moderne meester. Vijf hedendaagse kunstenaars gingen in de expo in dialoog met zijn werk. Net als Verheyen proberen ze de grenzen van de kunst te verleggen. Ann Veronica Janssens, Kimsooja, Pieter Vermeersch en Carla Arocha & Stéphane Schraenen prikkelen de verwondering van de bezoekers met ruimtelijke installaties. De zoektocht naar de essentie is vandaag immers nog even relevant als in de tijd dat Verheyen zijn venster op het oneindige richtte.
“Waar westerlingen spreken van ‘regenboogkleuren’, spreken ze in Korea van ‘obangsaek’: een kleurenspectrum uit vijf hoofdrichtingen, dat wordt gebruikt in Koreaanse kunsttradities. In dit kruisvormige spectrum vormt geel het centrum, zwart het noorden, rood het zuiden, wit het westen en blauw het oosten. De vijf kleuren van obangsaek spelen een cruciale rol in de Koreaanse cultuur, het confucianisme, het taoïsme en een deel van het boeddhisme, die samen de Oost-Aziatische filosofie vormen en uitspraken doen over onszelf, ons geluk en het universum.” - Kimsooja
“Mijn fascinatie voor tijd en ruimte ligt in het domein van de analoge fotografie. Mijn graduele muurschilderingen kan je bijvoorbeeld zien als een tijdsverloop. Het uitschilderen van elke milliseconde in het verschijnen van kleur. Ik vergelijk het graag met het visueel vastzetten van alle tijd die in een ontwikkelende polaroidfoto aanwezig is maar dan horizontaal en zonder herkenbaar beeld. Dat beeld is vervangen door een abstractie. Door kleur. Bij Jef Verheyen staat kleur op zich terwijl ik het representeer via fotografie. Als het over kleur en beeld gaat, is dat ons fundamenteel verschil.” - Pieter Vermeersch
“Mechelen Marauder breekt de ruimte. Zijn vluchtige, doorschijnende, cilindrische vorm zet de roterende beweging verder in de ruimte. We willen contemplatie uitlokken door de ruimte te destabiliseren. De spiegel, als een dagdagelijks object, functioneert als een medium dat tegelijkertijd aantrekt en afstoot. De afstoting varieert van kijker tot kijker omdat het iemands beeld breekt samen met alles wat zijn pad kruist. Het werk strekt zich uit als een wervelwind tussen het cirkelvormige vloermozaïek en het glazen plafond – als iets dat nauwelijks lijkt te stoppen.” - Carla Arocha en Stéphane Schraenen
“Deze installaties stellen me in staat om te experimenteren met thema's zoals perceptie, beweging, ongrijpbaarheid en abstractie. Het gaat om het experimenteren met de mogelijkheden om de waarneming van materie en architectuur meer fluïde te maken. Ik gebruik het licht om materie te infiltreren en zo een kijkervaring te creëren. De aquaria zijn gemaakt van kristalhelder glas en gevuld met transparante kristalheldere vloeistoffen. Afhankelijk van de verschillende vloeistoffen varieert de lichtbreking. Hierdoor ontstaat een minimaal prisma dat de ruimte rondom de sculptuur reflecteert. De organisatie van deze vloeistoffen genereert verschijnselen van straalbreking, lichtweerkaatsing en oppervlaktespanning. Pink Coco Lopez creëert het virtuele beeld van een felroze oppervlak aan de bovenkant van de vloeistof.”